Çok eskilere kadar uzanan bu görüşün temeli canlıların cansızlardan meydana geldiği şeklindedir. Örneğin; kurumuş havuzda yağmurdan sonra birçok canlının ortaya çıkması, çamurdan kurbağa ve timsah yavrularının oluşması, yaprağın üzerindeki çiğ damlalarından meydana gelmesi gibi.
Kendiliğinden oluş ile ilgili bu örneklerde canlılığı oluşturan canlılık ile ilgili olayları yönetti varsayılan bir aktif ve özün varlığına inanılıyordu. Örneğin Aristo; döllenmiş yumurtada, çamurun içinde bulunan aktif özün canlıyı oluşturduğu sanılıyordu. abiyogenezcilere göre aktif öz iş yapabilme yeteneği idi ve uygun koşullar olduğu zaman canlıyı meydana getiriyordu.
Bu görüşlerde gerçeklerin değil, sonuçların açıklanmaya çalışıldığı görüldü. Zamanla olaya daha bilimsel olarak yaklaşan biyologlar farklı düşünmeye başladılar. Örneğin; kurtların çürümekte olan ölü organizmalardan ve pisliklerden meydana geldiğine inanılırken bu inanışlar denenmeye başlandı. Açık kaplarda bekletilen etlerde oluşan kurtların, bunların üzerinde uçuşarak yumurta bırakan sineklerden oluştuğu sonuçları çıkarıldı. Böylece doğruluğu deneylerle gösterilmeyen inançların değersiz olduğu fikri gelişti.
Ayrıca Bu teori 19. yüzyılda, ünlü Fransız bilim adamı Louis Pasteur'ün yaptığı deneylerle tamamen çürütüldü. Pasteur, vardığı sonucu şu cümle ile özetledi:
"Cansız maddelerin hayat oluşturabileceği iddiası artık kesin olarak tarihe gömülmüştür."
İnternetteki Kaynaklardan Yararlanılarak Derlenmiştir.
0 yorum:
Yorum Gönder